سوگ‌های کودکانه | چطور به کودکان در تجربه سوگواری و از دست دادن عزیزان کمک کنیم؟
تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۱۵۲۶۵
به گزارش همشهری آنلاین، مرگ، بزرگ‌ترین سوگی است که افراد در زندگی آن را تجربه می‌کنند. سوگ تنها منتهی به مرگ نمی‌شود و انواع مختلفی دارد که شاید مرگ شدیدترین نوع آن باشد. سوگ می‌تواند در اثر اتفاقات بزرگ و کوچکی در زندگی روی دهد و به افراد منتقل شود چنان‌که بیشتر کودکان نخستین سوگ زندگی خود را در زمان از شیر گرفته شدن یا رفتن به مهدکودک و جدایی چندساعته از خانواده تجربه می‌کنند و این سوگ در سال‌های بعد ممکن است با شکستن یا گم شدن اسباب‌بازی، پاره شدن لباس، گرفتن نمره کم در مدرسه یا انتقال از یک مدرسه به مدرسه دیگر، طلاق والدین، جنگ و وقایع طبیعی و.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از مرگ گریزی نیست اما چگونگی تشریح آن برای کودکان اینقدر اهمیت دارد که شاید هر فردی از عهده آن برنیاید. برخی اوقات در مواجهه با مرگ و تشریح آن برای کودکان از عباراتی مثل خدا آدم‌های خوب را پیش خودش می‌برد، یا مثلا پدربزرگ خوابیده و یا مامان‌بزرگ رفته مسافرت و... استفاده می‌شود که ازجمله آموزه‌های نادرستی است که در زمان سوگواری به کودک گفته می‌شود که او را به هیچ‌وجه قانع نمی‌کند.
فاطمه قاسم‌زاده، روانشناس کودک در این‌باره به همشهری می‌گوید: این نکته مهمی است که نباید در مورد مرگ برای کودکان داستان‌سرایی کنیم و حتما باید به شکلی ساده به سؤالات او پاسخ بگوییم و مثلا عنوان کنیم که پدربزرگ چون فوت کرده پس دیگر نمی‌تواند غذا بخورد، راه برود، صحبت کند و این مسئله برای همه ما ناراحت‌کننده است و چون او را خیلی دوست داشته‌ایم حالا با دور هم جمع شدن می‌خواهیم با او خداحافظی کنیم. عنوان کردن این مسئله که مثلا چون پدربزرگ بیمار بوده، فوت کرده می‌تواند اثرات نامطلوبی بر ذهن کودک بگذارد و تصور کند هر فردی که بیمار می‌شود در نهایت فوت می‌کند. اگر طی این مدت کودک سؤالاتی را پرسید که جواب آن را نمی‌دانید به جای دادن اطلاعات غلط و نامفهوم به او که باعث سردرگمی‌اش می‌شود، بهتر است با او درخصوص این موضوع صحبت کنید و به هیچ عنوان او را به این دلیل که جواب سؤالاتش را نمی‌دانید از خودتان طرد نکنید.
از نقاشی تا پذیرش مرگبه اعتقاد قاسم‌زاده، یکی از راه‌هایی که می‌تواند به کودک در پذیرش مسئله مرگ اطرافیان کمک کند، شرکت دادن او در مراسم‌های ترحیمی است که برای متوفی گرفته می‌شود. کودک باید فرصت این را داشته باشد تا برای عزیز از دست رفته‌اش همانند دیگران و به شیوه خود سوگواری کند تا در آینده دچار افسردگی یا اختلالات خلقی نشود. برای کمک کردن بیشتر به کودک می‌توانید از او بخواهید نقاشی بکشد یا در مورد فردی که از دست رفته صحبت کند و خاطراتش را بگوید. اگر حین صحبت کردن در مورد مرگ کودک‌تان به گریه افتاد، مانع گریه کردن او نشوید؛ چرا که باید یاد بگیرد گریه کردن و ناراحت بودن در مرگ عزیزان موضوعی طبیعی است و خجالت‌آور نیست و همه افراد در هنگام مواجه‌شدن با این پیشامدها با گریه کردن خودشان را آرام می‌کنند.
سوگ در کودکان نه‌تنها برای مرگ اطرافیان، که ممکن است برای از دست دادن یا شکستن اسباب‌بازی، ازدست‌دادن یا گم‌کردن حیوان خانگی، طلاق والدین، بستری والدین در بیمارستان یا درخانه و... اتفاق بیفتد؛ اتفاقاتی که ممکن است برای افراد بزرگسال بی‌اهمیت باشد اما اثرات روحی و روانی زیادی را بر کودکان داشته باشد. پس همانطور که ما به‌عنوان افراد بزرگسال نیاز داریم تا در هنگام سوگواری با دیگران همدردی کنیم کودکان نیز به این همدردی نیاز دارند. برخی کودکان در زمانی که استرسی به آنها وارد می‌شود تمایلی به بیان احساسات خود ندارند در این شرایط بهترین راه این است که والدین شرایطی را فراهم کنند که کودک استرس و ناراحتی خود را به آسانی بیان کند و این بیان احساسات نباید با تمسخر والدین همراه باشد و مثلا عنوان شود که «شکستن اسباب‌بازی که گریه نداره»، بلکه باید با او همدردی کرده و کودک را از فضای اندوهگینی که برایش ایجاد شده خارج کنیم.
آموزش تاب‌آوری به کودکانبهگفته قاسم‌زاده یکی از راه‌های مناسب برای پذیرش مرگ توسط کودکان این است که تا قبل از مواجه‌شدن او با مرگ عزیزانش، او را با مرگ موجودات زنده‌ای که در اطرافش هستند، آشنا کنیم. این موجود می‌تواند جوجه یا حیوان خانگی، مورچه یا مگس، پرنده و حتی گل و گیاهان باشد؛ زمانی که این کودکان مردن این موجودات را می‌بینند، می‌توانند در مواجهه با مرگ عزیزانشان تحمل و تاب‌آوری بیشتری داشته باشند؛ چرا که تا قبل از این واقعه دردناک با مرگ دیگر موجودات آشنا شده‌اند و توانایی قبول این رویداد را به‌دست می‌آورند. در هنگام فوت نزدیکان بهتر است والدین با کودک در مورد مرگ حیوانات و حشراتی که قبلا دیده، صحبت کنند تا بتواند واقعیت مرگ و فقدان عزیزان را به آسانی درک کند و مثلا به او بگویند همانطور که حیوانات می‌میرند، انسان‌ها نیز یک روز می‌میرند، در عین حال کودک را تشویق کنند که احساسات خود را نسبت به این واقعه بیان کند و بگوید که چه چیزی از مرگ می‌داند یا در مورد آن چه فکری می‌کند. ضمن اینکه در مواقع بروز مرگ برای نزدیکان کودک یکی از بهترین راه‌ها این است که والدین و اطرافیان انعطاف بیشتری نسبت به خواسته‌های کودک از خود نشان دهند و کودک را در بیان ترس‌ها، احساسات و تخیلاتی که دارند آزاد بگذارند تا کودک با برون‌ریزی احساسات بهتر بتواند با واقعه دردناکی که آن را تجربه می‌کند کنار بیاید.
کد خبر 705894 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها همشهری روزنامهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: همشهری روزنامه برای کودکان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۵۲۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دومینوی آسیب
علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند.
به گزارش ایسنا،روزنامه خراسان در گزارشی با این عنوان به ویدئوهای پربازدید آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکه‌های‌اجتماعی و آسیب‌های آن برای کودکان از دیدگاه یک کارشناس‌ارشد مشاوره توان‌بخشی پرداخته و نوشته است: امروزه جوامع بشری تغییرات‌اجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزاینده‌ای را تجربه می‌کنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمی‌گردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است به‌ویژه که سن آرایش پایین‌تر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سن‌وسالی هستیم که در مجالس و مهمانی‌ها نه تنها چهره خود را آرایش می‌کنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای مجازی قرار می‌دهند.
علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.
اصلی‌ترین علل علاقه دختربچه‌ها به آرایش
ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آنها برای کشف محیط پیرامون‌شان باشد. همچنین کودکان در انتهای سال‌های ۵ و ۶ سالگی نسبت به تفاوت‌های جنسیتی خود با افراد بالغ حساس‌تر شده و کنجکاوی‌های جنسی آنها در حال شکل‌گیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان می‌دهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان می‌دهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه می‌دانند و معتقدند ممانعت در برابر خواسته‌ها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایش‌کردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.
اهمیت فراوان اولین واکنش والدین
این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندروی‌های بی‌مورد باید از لجبازی‌ها و کنجکاوی‌های کودک بکاهیم و از عوارض آرایش‌کردن کودک پیشگیری کنیم.
پیامدهای تلخ آرایش‌کردن کودکان
از مهم‌ترین پیامدهای آرایش کردن کودکان می‌توان به این موارد اشاره کرد:
۱- آرایش کودک به‌تدریج عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس او را کاهش می‌دهد چراکه پس از مدتی که به آرایش‌کردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد.
۲- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.
۳- آرایش کردن می‌تواند منجربه خود بزرگ‌بینی و غرور کاذب کودک شود.
۴-کودک وقتی را که می‌بایست صرف بازی کند به آرایش کردن می‌پردازد.
۵- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان می‌شود و از گروه هم سال فاصله می‌گیرد و باعث تنها ماندن وی می‌شود.
۶- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد.
۷-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود.
۸- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آنها ایجاد کند.
راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچه‌ها به آرایش
۱- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آنها را به آرایشگاه‌های بزرگسالان نبرید.
۲- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
۳- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگ‌های متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازم‌آرایشی را برای کودک افزایش می‌دهد.
۴- در حضور کودک در مورد چهره‌آرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلم‌هایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.
۵- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.
۶- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.
۷- به او بگویید که این کار مختص بزرگسالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذاب‌تر کنید.
۸- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بی‌خطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.
۹- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر می‌رسم.
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است